19 Μαρ 2007

ΠΑΙΔΕΙΑ: ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΜΕ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ!

Ένα άρθρο του Συντάγματος το 16 που ψήφισε μόνη της, όπως και όλο το Σύνταγμα, η Ν.Δ το 1975 και ένα άρθρο του νόμου 1268, για το πανεπιστημιακό άσυλο, που ψήφισε πάλι μόνο του το ΠΑΣΟΚ το 1982, είναι οι αιχμές των κινητοποιήσεων στα Πανεπιστήμια.

Το άρθρο 16, πρέπει να αλλάξει 32 χρόνια μετά την ψήφιση του.

Πρέπει να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα, δεν πρέπει όμως να επιτρέψει τις «δυνάμεις της αγοράς» να κυριαρχήσουν στην παιδεία. Γιατί η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι η μήτρα και η θερμοκοιτίδα της παιδείας και της εκπαίδευσης.

Πρέπει πολύ περισσότερο οι αλλαγές σήμερα, να διασφαλίζουν τον χαρακτήρα της παιδείας και της εκπαίδευσης, ως δημόσιο αγαθό. Πρέπει να προσφέρουν στα παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων ίσες ευκαιρίες.

Πρέπει, δηλαδή, να πετύχουν αυτά που δεν πέτυχαν τα Συντάγματα και οι νόμοι της χώρας μας μέχρι σήμερα. Γιατί δυστυχώς η παιδεία, ούτε δημόσια είναι, ούτε προσφέρεται δωρεάν, όπως ορίζει το άρθρο 16 του Συντάγματος από το 1975.

Πρέπει μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας, να κατανοήσει ότι οι αυξημένες πρόνοιες του Συντάγματος , που διασφαλίζουν, τόσο την εργασιακή τους σχέση , όσο και το περιεχόμενο της δουλειάς τους, δεν πρέπει να είναι το βαρύδιο για την δική τους πλημμελή προσφορά, ούτε η ασπίδα για πολλές παράλληλες και ιδιαίτερα κερδοφόρες δραστηριότητες.

Πρέπει οι φοιτητές να κατανοήσουν, πως πρέπει να διασφαλίσουν με τον αγώνα και την δουλειά τους, το δικό τους επιστημονικό και επαγγελματικό αύριο.

Πρέπει να απαιτήσουν να μην ζήσουν και οι επόμενες γενιές την δική τους οδύνη και ανασφάλεια. Ούτε οι οικογένειές τους την ανάλογη οικονομική αφαίμαξη, που οδηγεί σ’ ένα πτυχίο με ελάχιστο αντίκρισμα στο μέλλον.

Αυτά πρέπει οι φοιτητές και η σχολική κοινωνία γενικότερα να απαιτήσουν από την πολιτεία, την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους καθηγητές τους.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση στοχεύουν οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ.

Μόνο έτσι θα σταματήσουμε, την προσχηματική πολιτική της κυβέρνησης.

Μόνο έτσι θα συμβάλουμε στην εξεύρεση θετικών λύσεων για την παιδεία.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επί της αρχής συμφωνώ. Για αυτό θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να μην αποχωρήσει από τη Βουλή΄. Για να συμβάλει στο να καταστεί το αγαθό αυτό πραγματικά προσιτό σε όλους. Στον 21ο αιώνα, στην Ελλάδα-μέλος της Ενωμένης Ευρώπης των 27 ελπίζαμε ότι το μικροκομματικά τερτίπια δεν θα εύρισκαν πεδίο σε θέματα, όπως η παιδεία.

Γιάννης Μαγκριώτης είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΩΝΥΜΟ
Δεν έχεις άδικο. Η Κυβέρνηση όμως δεν άφησε κανένα περιθώριο διαλόγου και συναίνεσης. Η πολιτική της ήταν προσχηματική. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου από την αρχή της τετραετίας και όχι μόνο για την παιδεία, δήλωσε πως ήταν έτοιμος να «βάλει πλάτη». Η Κυβέρνηση δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκέ.

Ανώνυμος είπε...

Η παραπαιδεία στην Ελλάδα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "μασονία παραπαιδείας". Καλύπτει, εκτός από την κερδοσκοπία του εκάστοτε επιχειρηματία και την αδυναμία όλων των κυβερνήσεων της Ελλάδας τα τελευταία 20 χρόνια.
Αποτελεί οικονομικό έγκλημα με μοναδικά θύματα τους νέους και τις νέες της χώρας μας.
Για μένα, δεν αποτελεί πρόβλημα η Αναθεώρηση ή μη του άρθρου 16. Πρέπει να γίνει πλήρης και ουσιαστική ανασυγκρότηση των σκοπών του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Και αυτό δεν αλλάζει με μια απλή ανατύπωση ενός άρθρου. Χρειάζονται αγώνες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους εκάστοτε βουλευτές με το ίδιο το σύστημα.
Δεν θα πρέπει η παιδεία σε καμία περίπτωση να παίρνει την μορφή αμυντικής και επιθετικής πολιτικής μεταξύ των κομμάτων. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μου κοινοποιήσετε τις θέσεις του νέου προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία. Με ποια επιχειρήματα θα πείσετε τους απογοητευμένους γονείς - εκπαιδευτικούς - μαθητές;

Ανώνυμος είπε...

Στο "Παιδεία: δημόσιο αγαθό με ίσες ευκαιρίες" μέτρησα περίπου δώδεκα (12) "πρέπει" και "δεν πρέπει" για το 16 αλλά και για θέματα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, σχέσεων του Παν/μίου με την κοινωνία κλπ. Αναρωτιέμαι όμως αν σύνθετες, έντεχνα γενικές κατασκευές, όπως άρθρα του Συντάγματος ή θεσμικά πλαίσια που διέπουν τη δομή και τη λειτουργία των Παν/μίων, ακόμα κι αν ανασυσταθούν ή προσαρμοστούν, θα μπορούσαν να αλλάξουν ή να βελτιώσουν νοοτροπίες και στάσεις ζωής. Μήπως τελικά χρειαζόμαστε κάποιου άλλου είδους παιδεία και καλλιέργεια στις κοινωνικές μας ομάδες ή στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης έτσι ώστε η εκπαίδευση ή η μετεκπαίδευσή μας στην τριτοβάθμια να μη χρειάζεται αυτονόητες, κανονιστικές και γενικού τύπου ρυθμίσεις;

Γιάννης Μαγκριώτης είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΩΝΥΜΟ 26 Μάρτιος 2007 7:14 μμ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ.
Η απάντηση είναι δύσκολη και σίγουρα καθόλου απλή. Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την παιδεία υπάρχει στο διαδίκτυο (http://dialogos.pasok.gr).
Συμφωνώ ότι πρέπει με μεγαλύτερη υπευθυνότητα τα κόμματα και οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, να αναπτύξουν τα θέματα της παιδείας. Να προβάλλουν περισσότερο τα κοινά τους σημεία από τις διαφορές τους.
Η παραπαιδεία είναι παγκόσμια πατέντα της χώρας μας. Μάλιστα την έχουμε εξάγει και στο εξωτερικό στα εκπαιδευτήρια της ομογένειας. Πάνω από όλα στην παιδεία απαιτείται να ειπωθούν αλήθειες. Ούτε μισόλογο, ούτε παραμορφωτικοί φακοί.
Όμως η Κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη, γιατί αρνήθηκε τον ουσιαστικό διάλογο. Όλα δείχνουν, ότι είχε επιλέξει τον χώρο της Παιδείας ως πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης και προπαγάνδας, γνωρίζοντας την ευαισθησία των γονιών και της κοινωνίας γενικότερα.

Γιάννης Μαγκριώτης είπε...

Απάντηση σε ανώνυμο 12:05μμ.
Συμφωνώ ότι η μεγαλύτερη αλλαγή στα χέρια μας είναι αυτή της νοοτροπίας.
Αυτό έχει να κάνει και με την γενικότερη παιδεία των πολιτών. Διαμορφώνεται όμως και από τους θεσμούς και την αποτελεσματική λειτουργία τους. Άλλωστε αυτό που ξεχωρίζει την Δημοκρατία από κάθε μορφής και χρώματος απολυταρχία, είναι η ύπαρξη κανόνων. Κανόνων βέβαια που τηρούνται. Η ποιότητα των κανόνων κάθε φορά εξαρτάται από το πολιτιστικό υπόβαθρο κάθε κοινωνίας σε κάθε εποχή.